روزي بود روزگاري نبود
شهري بود اما آدمي نبود .
جنگلي بود اما درختي نداشت .
يه شكارچي بود كه تفنگ نداشت از بخت بد همون تفنگ فشنگ هم نداشت.
يه روز اين شكارچي آهويي رو شكار كرد كه سر نداشت .
انداختش تو يه كيسه كه ته نداشت .
وقتي اومد بلندش كنه زور نداشت .
رو زمين كشيدش اما زمين خاك نداشت
اومد پرتابش كنه اما زمين جاذبه نداشت .
شكارش رو رها كرد كه بره اما شكار دل جدا شدن نداشت .
اين شهر يه شاعري داشت كه اسم نداشت .
شعراش سر و ته نداشت .
تو يه اين شهر يه عاشق بود كه معشوقش دوستش نداشت .
وقتي از جنگل برگشت ديگه شهري وجود نداشت .
وقتي بخودش گفت عجب دنياييه ديگه دنيا هم وجود نداشت

نظرات شما عزیزان:

مهشید

ساعت14:03---14 مرداد 1392

بچه جان تو خواب نداری؟؟؟؟؟؟ ساعت 5 صب چکار میکنی اینجا هااااااااااااااااااااااااااان؟ ؟؟

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: